Klimontów — miasto założone zostało w 1604 roku przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego. Zniszczony w czasie działań wojennych w 1945 roku.

Kościół parafialny pod wezwaniem św. Józefa — fundowany w 1640 roku przez Kanclerza Wielkiego Koronnego Jerzego Ossolińskiego i wzniesiony przez architekta Wawrzyńca Senesa w stylu barokowym. Jeszcze przed ukończeniem został częściowo zniszczony przez Szwedów. W 1737 roku ukończono kopułę, a w 1779 roku fasadę i wieżę.

Wzniesiony na planie elipsy z obejściem dookoła. Od strony wschodniej prostokątnie zamknięte prezbiterium. Z zewnątrz, w bogato rozczłonkowanej bryle kościoła, szczególną uwagę należy zwrócić na wschodnią wczesnobarokową fasadę (od prezbiterium) oraz na bardzo bogatą, późnobarokową od strony zachodniej.

Wnętrze obejścia otwarte na nawę wysokimi półkoliście zamkniętymi arkadami. Nad nimi prostokątne otwory empor z balustradami późnobarokowymi, z rokokowymi wazonami. W filarach wpuszczone kolumny — spełniające funkcję dekoracyjną.

Kościół podominikański pod wezwaniem Marii Panny i św. Jacka, fundowany przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego w 1613 roku, a ukończony wraz z klasztorem w 1620 roku. Renesansowy, w typie dość powszechnie spotykanych na terenie kielecczyzny i lubelskiego kościołów o silnych jeszcze tradycjach gotyckich. Uwidacznia się to zarówno w wysmukłej bryle, jej wydłużonych proporcjach, wielobocznie zamkniętym prezbiterium, jak i w samej dekoracji wnętrza, gdzie wykonano w stiuku żebra, spełniające już tylko funkcję zdobniczą. Portal renesansowy z kolumnami, festonami owoców i herbem Topór (przy przedsionku) portal główny (w przedsionku( z datą 1620, portal wczesnobarokowy (przy zakrystii) Wyposażenie pochodzi w większości z XVII i XVIII wieku. Na uwagę zasługuje szesnastowieczny obraz bizantyjski na blasze przedstawiający Madonnę, według tradycji trofeum wojenne Ossolińskiego, przywiezione z Moskwy.