Wianek najpierw trzeba było zrobić...

...potem wystartować w konkursie i odebrać nagrodę...

A na koniec z płynącego statku Danuta Winkler wrzuciła swój wianek do Wisły.

Prowadzący imprezę zachęcali publiczność do robienia wianków. Można było wykorzystać rośliny otaczające bulwar. Ci bardziej zapobiegliwy przynieśli z sobą kwiaty, jeszcze inni gotowe wianki. Wcześniej z wielkiego kosza mieszkańcy losowali karteczki z przysłowiami o miłości. Przy wielkim ognisku chętni piekli kiełbaski. W międzyczasie na scenie grał zespół. Nadszedł czas na rozwiązanie wiankowego konkursu. Oczywiście przegranych nie było. Jury nagrodziło najładniejsze, a ci którzy w wiankowych zmaganiach wystąpili, otrzymali nagrody. Kilkadziesiąt minut przed godziną 21 nastąpił chyba najciekawszy moment wianków. Rejs statkiem za darmo i możliwość wrzucenia tradycyjnych plecionek z roślin. Dwa statki z kompletem osób wypłynęły na środek Wisły. Wszystkie wianki trafiły do wody. Niektóre bardzo proste inne misternie splecione ze świeczkami w środku. Obrzędy "sobótkowe" mają tradycje przedchrześcijańskie. Rzucanie wianków jest ściśle związane z naszymi przodkami. Wykonywano je z roślin, które według wierzeń posiadały szczególną moc. Zabezpieczały przed demonami i złem. Rzucanie wianków to według dawnych tradycji ofiara dla wody, aby było jej w czerwcu jak najmniej. Żeby teraz świeciło słońce, a deszcz nie padał. Takie przekonanie miało związek z wegetacją roślin, które do prawidłowego rozwoju potrzebują już tylko teraz słońca.